گردش نوروز عزای شه دین است           غوغای حسین است که در عرش برین است
خوش نتوان رفت به بستان و به ص                      لیلا ز غم اکبر ناکام حزین است
یاران نتوانست بست حنا بر سر انگش               نگین کف قاسم شده ازخون جبین است
کوشش ننمایید به آرایش  طفلان                 چون حنجر اصغر هدف ناوک کین است
بر تن نتوان کرد لباس زر وزیبا              عریان تن صد چاک حسین روی زمین است
شیرینی وشربت نخورید و نخورانید                 لب تشنه حسین از ستم قوم لعین است
مهمان نتوان گشت به هر خانه و منزل             زیرا که عیال شه دین خاک نشین است
در ماتم شا هنشه دین نوگل زهرا               عالم همگی نوحه گر و زار وغمین است