ز لیلی من شنیدم یا علی گفت به مجنون هم رسیدم یا علی گفت
مگر این وادی دارالجنون است که هر دیوانه دیدم یا علی گفت
نسیمی غنچه ای را باز می کرد به گوش غنچه کم کم یا علی گفت
چمن با ریزش باران رحمت دعایی کرد و او هم یا علی گفت
یقین پروردگار آفرینش به موجودات عالم یا علی گفت
خمیر خاک آدم را سرشتند چو بر می خواست آدم یاعلی گفت
مگر خیبر ز جایش کنده می شد یقین اینجا علی هم یا علی گفت
علی را ضربتی کاری نمی شد گمانم ابن ملجم یا علی گفت
التماس دعا
این شعر را یکی از دوستان عزیزم به من داده بود که من حیفم اومد اینجا قرار ندهم