فرشته و چشمه



من چو چشمه پاک و زلال بودم

و تو چون همیشه مغروروخودخواه

روزی که از کنارم گذشتی یادم هست

هنوز هم عطربهاری آن روزت صبح هنگام

دشت و صحرا را به خروش در می آورد

آرام کنارم آمدی و

رخسارت را در من به تما شا نشستی و

لبخندی زدی

آمدم بگویم که....

آرام از کنارم گذشتی

وعطر زیبای بهاریت مرا مدهوش کرد

در آن حال آرام صدایت زدم

ولی افسوس که صدایم پاسخی نداشت

شاید دیواری بین ما بود

دیواری از جنس فخر و غرور

و من ماندم و یار همیشه گیم

تنهایی

صبحدم همدمم نسیم بود

شب هنگام اشک و آه

و منتظر به راه

تا این بار با تمام وجود فریادت بزنم

سال ها گذشت...

روزی آمدی ز راه

با همان عطر دل انگیز بهاری

ولی رخساری پاییزی

کنارم آمدی و خود را به تماشا نشستی

در آن آب بی ریا

آمدم فریاد بزنم

ولی نه چه شد؟

با خشم

سنگی به سویم پرت کردی وهمچو باد از کنارم گذشتی

گناه من چه بود آیا گناهم این بود که با تو بی ریا بودم

آیا گناهم این بود که پاک بودم

و چهره حقیقی ات را نشانت دادم

ولی افسوس که سنگ رها شده به قلب و جان چشمه خورد

چشمه ای که گناهش عاشق شدن بود

چشمه آرام گریست

و آرام آرام چشم هایش را بست...



نوید  آمده  ست در قرآن و کتاب                  خواهد    آمد  مردی  از  شباب

مردی از نسل علی با نام مهدی                  گوید   د ر کنار  کعبه این خطاب

منم آن ناجی آن منجی عالمتاب                  منم نوردوعین فاطمه وقت حساب

منم  نور هدایت   در شب   تا ر                   منم مهدی  آن  خورشید عالمتاب

منم  چون ابراهیم   بت   شکن                    منم آن وعده  داده شده  در کتاب

هر که دستم  گیرد در این  زمان                  آن  یار باشد  از بهترین  صحاب

سخن کوتاه وهمین باشدختم کلام                عزیز فاطمه دستم بگیرروزحساب

التماس دعا

آزاد مردان مکتب عشق

                                             

                                                                          
سلام بر عزیزانی که از دل و جان گذشتند                                                                        

با خدای خویش پیمان بستند و رفتند

آنان که عالم تاب بودند در مکتب علم و کمال

با ما رسم عاشقی آموختند و رفتند

همانان که چون خورشید بودند در پس ابر

لحظهای از خود غافل نگشتند و رفتند

آزاد مردان صحنه عشق و وفاداری

با امام خویش بیعت کردند و رفتند

ای کاش بودند و می دیدند در این زمان

چگونه خونشان را پایمال کردند و رفتند