غمگساری یاران

ز آه سینه سوزان ترانه می سا زم                      چو نی ز مایه جان این فسانه می سا زم
به غمگساری یاران چون شمع میسوزم                       برای اشک دمادم بهانه می سازم
پر نسیم به خوناب اشک می جویم                      پیامی از دل خونین روانه میسازم
نمی کنم دل از این عرصه شقایق فام                    کنار لاله رخان آشیانه می سازم
در آستان به خون خفتگان وادی عشق                 برون ز عالم اسباب خانه می سا زم
چو شمع بر سر هر کشته می گذارم جهان                ز یک شراره هزاران زبانه می سازم
ز پاره های دل و جان شلمچه رنگین است                 سخن چو بلبل از آن عاشقا نه می سازم
سر و تن و دل و جان را به خاک می افکنم               برای تیر تو چندین نشانه می سازم